COLUMN // Moederdag en 10 jaar moederschap.
(een al wel iets oudere foto maar deze is voor mij heel bijzonder!)
Moederdag en 10 jaar moederschap (deel 5)
Moederdag oftewel de dag van de moeder. Wat betekent dit eigenlijk voor mij? Commercieel gezien heel weinig. Mijn kinderen hoeven namelijk niks voor me te kopen. Waar ik heel blij van word is die extra kus op mijn wang, het zelfgemaakte ontbijtje met net iets te donkere toast of een mooie tekening. En sinds een paar jaar krijg ik strippenkaarten. 10x koken en dat soort dingen. Dan smelt mijn hart.
Deze vakantie zaten we op de woonboot. En ook daar smelt mijn hart. Niet vanwege het mooie weer maar omdat in deze vakantie voor mij heel duidelijk werd dat ik, met kinderen van nu 10 en 8 jaar, weer in een nieuwe fase van het moederschap ben beland. En dat vind ik mooi om te zien.
Waar ik een paar jaar geleden nog niet echt kon ontspannen aan die waterrand, omdat ik me stiekem toch best wat zorgen maakte of het allemaal wel goed zou gaan, hield ik de kinderen het liefst zo dicht mogelijk bij me. Heel ontspannen vond ik zo’n woonboot dan ook niet en ik ging er in eerste instantie eerder met tegenzin dan met plezier naar toe.
Maar sinds een jaartje is daar iets in veranderd. De kinderen zijn een aantal zwemdiploma’s rijker en hebben daar aan het water hun draai gevonden. En wellicht veel belangrijker, ik ook. In plaats van de hele dag mijn kinderen bij het water in de gaten te houden gaan ze inmiddels aardig hun eigen weg. Ze spelen overal en nergens verstoppertje, varen of nemen een duik in het water. Ze varen nu zelfs met hun eigen bootje het haventje uit. Van het echte zorgen zijn we op een punt beland waarop we de kinderen steeds vrijer kunnen laten gaan.
En ik ga ook steeds meer mijn eigen gang hierdoor. ’s Morgen zit ik graag aan de rand van de woonboot met een kop koffie uitkijkend op alle kabbelende bootjes. Zo af en toe bedenk ik een heerlijk recept en ik ga het liefst erop uit met de kano. Over het kalme water tussen het riet en de overvliegende wilde ganzen. Want wat is Nederland op deze zomerse dagen toch mooi. Ik ontspan hierdoor en er ontstaat weer ruimte in mijn lijf.
En met een beetje geluk vaart er ook nog een kind met mij mee. Want daar geniet ik van. De kinderen beetje bij beetje loslaten en ondertussen zoveel mogelijk dingen samen doen. Ik hoop dat ze dan ook nog heel lang met ons mee willen naar de woonboot!
Liefs,
Ellen
Ik vind het leuk om van je te horen. Laat hieronder je reactie achter. Meepraten op facebook kan ook.
Meer lezen?! Hier lees je Deze Luizenmoeder: deel 1 “onder de douche” , deel 2 “bij de dokter”, deel 3 “de wintersport” en deel 4 “Wat eten we vandaag?!”
Geef een reactie