Hi, ik ben er weer!
Het is een tijd geleden dat ik wat van me heb laten horen. Er is dan ook veel gebeurd! Maar na een behoorlijk lange periode van afwezigheid begin ik eindelijk weer het gevoel te krijgen dat ik er weer ben, zin in heb. Vandaag geef ik je graag een kijkje waarom ik eigenlijk zo’n tijd niet echt aanwezig ben geweest.
Wellicht dat je het wel gelezen had maar bijna 11 maanden geleden stierf mijn vader vrij plotseling. Het gevoel dat ik eigenlijk al een beetje daarvoor had werd door deze tragische gebeurtenis enorm versterkt. De rek was eruit. Ik had er online geen zin meer in. Zat in diepe rouw en eigenlijk heb ik nu ook soms nog geen idee hoe het verwerken van zoiets groots en onwerkelijks precies werkt. Ik had de enorme behoefte om mezelf naar binnen te keren en met mijn gezin en familie te zijn. Dus niet tussendoor toch alsmaar werken. Bijvoorbeeld foto’s maken van een gerecht terwijl we eigenlijk allemaal wilden eten. Ik wilde vooral gewoon samen ZIJN……
Corona
Maar zoals ik al even aangaf was het al eerder dat ik er minder zin in had. Mijn ouders kregen namelijk helemaal aan het begin van de epidemie allebei zware corona en zakelijk gezien vond ik deze heftige tijd best wel spannend allemaal aangezien mijn man en ik allebei een eigen bedrijf hebben. Want hoe fijn ik het ook vond dat ik zoveel lezers in die periode had (en nog steeds heb) mijn commerciële samenwerkingen namen in een keer drastisch af en ook bij mijn man wisten we in het beginstadium van deze epidemie echt niet hoe dit precies verder zou gaan. Dit bracht voor mij de nodige spanning met zich mee.
Zuurdesem
Ik zocht een manier om te kunnen ontspannen en al snel kwam ik tijdens de 1e lockdown op het idee om toch eens met een eigen zuurdesem starter in de weer te gaan. Gespannen of het mij wel ging lukken zo’n starter zelf tot leven te wekken deelde ik mijn avonturen ook meteen op mijn instagram account. Dan zou iedereen het ook gelijk weten als ik het niet voor elkaar zou krijgen. Maar wonderbaarlijk genoeg lukt het mij om zelf een starter te maken en al snel kwamen er best wel aardige broden uit ons prachtige Stoves fornuis. Ik kreeg vragen of ik mijn brood ook verkocht en hoewel ik behoorlijk verrast was dat er zoveel interesse voor mijn broden was ging ik niet veel later tot verkoop over. Ik merkte al snel hoe dankbaar ik me voelde om van slechts bloem, water en een snufje zeezout zoiets moois met mijn handen voor jullie te mogen creëren. Iets magisch vind ik dat! Ik ontspande enorm door met zoiets moois en positiefs bezig te kunnen zijn en ik wilde hiermee verder.
Micro bakkerij
Ik kreeg het idee om onze garage helemaal leeg te halen en deze om te toveren tot een micro bakkerij. M’n man moest een beetje aan het idee wennen kan ik je vertellen maar inmiddels bak ik hier 2 dagen in de week (op vrijdag en zaterdag van 09.00uur tot 13.00uur). Zo’n prachtig nieuw avontuur geeft me heel veel voldoening maar slokte tegelijkertijd ook veel energie van mij op. Maar inmiddels is er weer wat meer balans gekomen. Zowel in de bakkerij als op de blog. Zo mocht ik afgelopen jaar een aantal geweldige samenwerkingen doen met prachtige merken, zoals WMF Nederland, waar ik ook echt in geloof. En in de bakkerij weten inmiddels ook veel mensen mij te vinden. Dankbaar ben ik hiervoor!
Balans
Nu we een nieuw jaar zijn ingegaan is het voor mij ook meteen de tijd geweest om de balans weer eens op te maken. De bakkerij staat en geeft me nog steeds veel voldoening. Ik geniet enorm van het contact met de mensen. Even het praatje bij de bakker zeg maar;-)) En nog steeds ben ik hier enorm aan het leren, elke dag weer. Het positieve van deze periode “naar binnen keren” is dat ik m’n blog enorm ben gaan missen en vooral de interactie met jullie, mijn lezers. En ondanks dat ik er minder mee bezig ben geweest, met mijn blog gaat het gelukkig heel goed. Een record aantal mensen hebben mij deze feestdagen online weten te vinden, dat vind ik echt te gek. De lering die ik hieruit trek is dat het soms best een tandje even minder mag. De blog houdt er dan echt niet meteen mee op ben ik achtergekomen. Want die stevigheid heb ik het wel gegeven door alle jaren heen dat ik er zoveel van mijn tijd, energie en liefde in heb gestoken. Een fijne “eye opener” vind ik dat. Ik voel me weer vrij en heb weer zin in het creatieve proces van recepten ontwikkelen, stylen en fotograferen. En dit alles deel ik graag met jullie;-)) Hi, ik ben er weer!
Ik wens jullie allemaal een fantastisch nieuw jaar toe! In goede gezondheid en met lekker eten;-)) Ook hoor ik graag van je. Dus mocht je hierop willen reageren omdat je er iets van herkend bijvoorbeeld. Of is er juist een bepaald gerecht wat je heel graag op mijn blog zou willen zien, laat me dit dan vooral even hieronder weten.
Liefs,
Ellen
Welkom terug online. Goed dat je even een pauze hebt genomen. Al die narigheid over Corona geeft ook niet echt energie. Wij gaan weer genieten van jouw recepten!
Ah, lief van je Sabrina. Dank!! Liefs, Ellen
Wat een herkenbaar verhaal. Mijn vader overleed (gelukkig) voor de corona. Het kost tijd om dat een plekje te geven. Mooi dat je dat samen met je gezin hebt kunnen doen. Maar ook mooi dat je dit met ons wilt delen. Ik ben blij dat je weer terug bent en verheug me op je nieuwe recepten. Dus leef je vooral uit.
Hallo Ellen, ik ben niet iemand die vaak op posts reageert, dus zal je me niet “kennen”. Ik volg je wel al lang en maak regelmatig je lekkere gerechten. Wat jij hebt meegemaakt gaat je niet in je kouwe kleren zitten. Stoer dat je een time-out hebt genomen en daarmee de kracht en energie hebt gevonden om weer aan de slag te gaan! Welkom terug en het allerbeste gewenst!
Hi dushi, wat mooi dat je zo’n persoonlijk inkijkje hebt gegeven . In mijn idee gaat een blog juist hierover. De wereld heeft pijn, individuen gaan door vanalles heen. Ja natuurlijk smullen we van jouw kennis en recepten. Maar weet dat jouw stoofperen nu nog lekkerder smaken hier omdat ik jouw hart hierin voel met jouw verhaal. Kus !