De afgelopen 5 weken stond Rotterdam in het teken van eten. Tijdens het World Food Festival ging het over koken, eten en alle ontwikkelingen in de voedselindustrie. Er waren grote en kleine events, markten, proeverijen, workshops, tentoonstellingen, stadsroutes en havenexcursies. Van moestuin tot levensmiddelenindustrie en van gezond-eten-programma’s voor kinderen tot sterrenrestaurant. Ook waren er (inter)nationaal sprekers die hun eigen kijk op voeding gaven.
Zelf ben ik twee keer een kijkje gaan nemen en liet ik me inspireren. Als eerste ben ik bij de geweldige conferentie ‘Wat eet Rotterdam’ aanwezig geweest. Deze conferentie ging over wat er leeft op het gebied van voedsel, bijzondere projecten en de toekomst van eten. Hier waren (inter)nationale sprekers maar ook inspirerende mensen die met mooie projecten in de buurt bezig waren. Onder leiding van Samuel Levie (o.a. van Youth Food Movement , Brandt & Levie, FoodFilmFestival) werd het een hele mooie dag!!
Even een greep van inspirererende momenten die mij sowieso zijn bijgebleven:
Paolo di Croce, van SLow Food International. Hij sprak o.a. over het eten in de supermarkt. Dat hij mensen vaak hoort zeggen dat ze geen geld hebben voor goed eten maar dat er zoveel goed eten voor handen is en helemaal niet duur hoeft te zijn. Als voorbeeld gaf hij een zakje kant-en-klaar sla. Als je de kiloprijs van zo’n zakje gaat berekenen kom je op een bedrag van tussen de 15 en 25 euro uit. En dan kun je over de smaak nog twisten. Als je diezelfde sla vers koopt als krop is het echt heel veel voordeliger. En zo is het natuurlijk met heel veel producten.
Rob Baan van Koppert Cress was ook aanwezig. Koppert Cress is gespecialiseerd in ‘Cressen’, zaailingen van unieke planten, met elk hun eigen, verrassende invloed op de zintuigen. Smaak, geur, gevoel of presentatie. Hij gaf aan dat de mens tijdens de hele evolutie maar 0,2% veranderd is maar als je kijkt hoe we anders zijn gaan eten is dat natuurlijk extreem veranderd. “Je moet je voorstellen dat je naakt in de duinen loopt. Wat ga je eten. Wanneer je het zelf niet kunt pakken is het dus niet geschikt voor de mens. Een buffel is dus gewoon te groot”. Hij is ook van mening dat je als mens 80%planten zou moeten eten en 20% wat uit de lucht, water of over land zich voortbeweegt.
Freek schell van de Rotterdamse slagerij Schell. Dit is een slager die echt het hele beest nog gebruikt. Elk stuk van het beest wordt gebruikt. Hij geeft aan dat vooral onbekende en vaak ook de wat onbeminde stukken juist heel smaakvol en veel goedkoper zijn. Fijn zo’n slager! En hij is natuurlijk niet de enige. Er zijn meer slagers die zo te werk gaan in Nederland maar vanzelfsprekend is dit zeker niet meer.
Ook was Marije Vogelzang aanwezig, fooddesigner. Zij ziet zichzelf niet zoals het woord fooddesigner doet vermoeden omdat Marije vindt dat eten van nature al een perfect ‘design’ heeft. Zij is juist erg geïnteresseerd in de oorsprong van eten. De historie, cultuur, hoe het eten klaar gemaakt wordt, etiquette etc. Ze had een heel inspirerend verhaal over dat eten niet alleen eten is maar dat dit de mensen juist verbindt. Dit is iets waar ik zelf ook sterk in geloof. Zij vertelde over een aantal van haar bijzondere projecten. We hebben hele ontroerende verhalen gehoord. Alleen haar site is al erg leuk en inspirerend om te bekijken.
Verder ben ik naar iets luchtigers geweest en dat was de Elle Eten foodstylingcontest. Je kon een recept en/of foodstyling/fotografie werk opsturen. De winnaar komt in het ElleEten magazine te staan. Ik heb zelf niet meegedaan maar ben naar de finale gaan kijken. De finalisten moesten live hun gerecht gaan (af)maken, stylen en dit werd daarna beoordeeld door de vakjury: Edine Russel, hoofdredacteur van Elle Eten en Elle Decoration. Anoek Lorje, foodstyliste en de (food)fotograaf Jan Bartelsman.
Op de foto’s zie je Edine Russel, de hoofdredacteur van Elle Eten. Alle finalisten bij elkaar. De finaliste Alexandra Schijf van Alexstyling bezig met de finishing touch en haar winnende gerecht. Het juryberaad en kun je zien dat de gerechten werden gefotografeerd. Het winnende recept was een Asian style kabeljouwburger met pompoenfriet, bedacht en gemaakt door Christien van Koeveringe, van de blog Oesters & Uien.
Wat ik vooral leuk vond was om de finalisten live bezig te zien en dat de foodstyliste veel dingen over het vak vertelde en daarbij een aantal ’trucjes’ uit de doeken deed. Ik moet wel zeggen dat ik zelf eigenlijk geen gebruik maak van dit soort handige foefjes omfat ik mijn eten en drinken daarna nog gewoon op wilt eten, haha! Leuk vind ik dit soort handige weetjes wel dus hier volgen er een paar:
– Iedere foodstylist maakt gebruik van een pincet zodat je heel precies te werk kunt gaan.
– Als je een bord pasta met saus wilt fotograferen blijft de pasta bijna niet zitten en zakt deze als het ware in. Je kunt dan Een stuk schuim (een halve bal) eronder plaatsen waardoor je pasta goed blijft zitten.
– Als je een glas drinken heel koud wilt laten lijken spuit je eerst lijm aan de buitenkant van het glas en daaroverheen spuit je water met een spray.
– Als je witte wijn in je foto wilt gebruiken kun je ook gewoon een glas water nemen en daar een druppel ketjap in doen.
– Wanneer je water met bubbels hebt en de bubbels zijn uitgewerkt kun je dit een beetje verhelpen met een klein schepje suiker.
En wist je dat het eten op commerciele verpakkingen vaak helemaal niet het eten is dat in het pakje zit? Als je de werkelijke inhoud namelijk gaat gebruiken krijg je het nooit zo mooi en lekker uit te zien. We worden hier dus behoorlijk voor de gek gehouden.
Ik vond het Rotterdam’s World Food Festival heel erg leuk en inspirerend om naar toe te gaan. Het is lastig om precies uit de doeken te doen wat er allemaal tijdens zo’n conferentie aanbod is gekomen. Het was zoveel moois dat ik dit ook niet geprobeerd heb. Ik heb alleen mijn gevoel willen laten spreken over dit mooie festival en alle informatie stroomt nog steeds door mijn hoofd. Doordat er zoveel verschillende dingen te doen waren is het ook echt een festival voor iedereen die iets met eten heeft! Dat zijn er heeel veel dus:) Volgend jaar ga ik zeker weer en dan wil ik een paar food excursies gaan doen. Ik houd je op de hoogte wanneer deze ‘must visit’ weer van start gaat!
Gerelateerde berichten:
