’t Zielhoes Noordpolderzijl |palingrokerij Postma

’t Zielhoes Noordpolderzijl – vorige week ging ineens de telefoon. Of ik de volgende dag mee wilde gaan 2 dagen zeilen op de Waddenzee. Tja, daar hoef je natuurlijk niet lang over na te denken. Hier thuis had ik het gelukkig al snel geregeld en voordat ik het wist zat ik in mijn autootje opweg naar de provincie Groningen. Grappig vind ik het elke keer om te merken dat het in je hoofd zo’n afstand lijkt terwijl je er met iets minder dan 2,5 uur al bent.

Het makkelijke van het rijden naar Groningen is dat je bijna alleen maar rechtdoor hoeft. Op een gegeven moment rijd je door het prachtige landschap van de provincie Groningen en vraag je je in een keer af waar je bent. Al een tijdje geen tankstation meer gezien en vlak voordat ik bij de kleinste zeehaven Noordpolderzijl ben begint het me toch wel te dagen dat ik daar ook geen tankstation meer ga vinden. Lang leve de mobiel. Voordat ik het weet rijd ik weer weg bij een tankstation in een van de nabij gelegen dorpjes en zet ik mijn reis voort naar de haven van Noordpolderzijl.

’t Zielhoes Noordpolderzijl

Noordpolderzijl is een van het noordelijkste plekje op het vaste land van Nederland. Het heeft de kleinste zeehaven van Nederland en is gelegen aan de Waddenzee. De haven is alleen bij hoogwater bereikbaar via een smalle ondiepe geul. Bij laagwater valt de haven geheel droog. Vroeger werd deze haven vooral gebruikt voor de vangst van garnalen maar tegenwoordig ligt er slechts een enkele boot.

Wanneer ik er aan kom lijkt het wel of de tijd heeft stilgestaan. De rust en stilte die je meteen ervaart, heerlijk! Je voelt dat je even weg bent van de drukke bewoonde wereld. Behalve de haven heb je er ook het restaurant ’t Zielhoes en dan heb je het ook wel gehad. Ook hier lijkt het wel of de tijd heeft stilgestaan. Een echt ouderwets Nederlands cafe/restaurant waar de kleedjes nog op de tafels liggen. De lunches zijn hier ook nog als vroeger. Op de kaart staan soepen, uitsmijters, broodjes kroket en gezond. Wij eten een lekkere mosterdsoep met spek, Hollands belegde broodjes en een smakelijke kroket. Het eten smaakt ons allemaal goed!

Na de lunch worden we opgehaald door de wadloopgids van Stichting Wadloopcentrum Pieterburen. We gaan een uitgebreide wandeling maken vanuit de haven van Noordpolderzijl.
Via de weilanden gaan we het wad op. Het is er meteen zo rustig en weids. Ik krijg er een heerlijk ontspannen en vrij gevoel van. Realiseer me dan ook meteen hoe druk we eigenlijk met z’n allen bij elkaar wonen. Maar al snel is voelt het niet meer zo ontspannen, haha! Het water komt namelijk al langzaam weer hoger en we lopen allemaal met onze grote camera’s door de modder. Oh, jee! Als die camera maar niet te water gaat want vol uitglijden ligt hier zeker op de loer. Die modder is namelijk best lastig lopen. Maar niet veel later staan we tot onze knieën in het water en loopt het weer een stuk makkelijker.

Doordat het op het wad zo stil is lijkt het alsof er niets gebeurd maar niets is minder waar. Door er met een gids te wandelen kom je al snel van alles tegen. Zo vinden we paarse kwallen, een ei van de scholekster, zeekraal, zeewier, prachtige vogels, krabbetjes en nog veel meer.

Jammer genoeg nog iets te vroeg in het jaar maar over een aantal weken heb je ook weer heerlijk zeekraal.

Na deze wadlooptocht spoelen we onszelf weer schoon in een van de nabijgelegen plassen en gaan we met de Tuk Tuk over de dijk naar de palingrokerij Postma. En als je je net als ik afvraagt wat deze Tuk Tuk’s helemaal bovenin het noorden van de provincie Groningen doen? Blijkt dat het een uit de hand gelopen hobby is van de uiterst vriendelijke en behulpzame Peternel Looze en haar man Frank Loonstra. Maar je merkt al snel dat die kleine autootjes helemaal niet zo’n verkeerd vervoersmiddel zijn omdat je op een hele leuke manier deze prachtige omgeving met veel natuur goed kan verkennen. Er liggen dan ook hele mooie routes voor je klaar!

Na een mooie tocht door het Lauwersmeergebied komen we al snel in Zoutkamp aan waar de palingrokerij Postma en hun nieuwe winkel gevestigd is.

Mmmm……. ik ben wel toe aan een heerlijk visje! En lekker zijn ze;-) We proeven onder ander gerookte paling maar ook gebakken paling en spekbokking. Oh, wat was die spekbokking ook lekker zeg! Spekbokking is trouwens een bepaalde manier van gerookte haring. Vroeger werd dit veel gegetenomdat omdat het goedkoop was en door de bereiding lang houdbaar. Nu zie je het vaak ‘slechts’ in de gespecialiseerde viswinkels. Maar zeker de moeite waard om eens te proeven als je de kans krijgt!

Omdat er zoveel over deze trip te vertellen is heb ik er 3 delen van gemaakt. In de volgende blogpost over de Provincie Groningen en mijn avontuur op de Waddenzee vertel ik je alles over het restaurant waar we heerlijk gegeten hebben. Deze vind je inmiddels hier. Deel 3 volgt binnenkort. Dus…… stay tuned!

Dit is een gesponsord maar eerlijk verhaal.