René Redzepi - A Work in Progress

René Redzepi – A Work in Progress

Dit verhaal hadden jullie nog van me tegoed. Een verhaal over een van de meeste inspirerende chefs van dit moment. René Redzepi.

Heb je al eens van René Redzepi gehoord? Deze wereldwijde bekende chef staat aan het roer in z’n veel besproken restaurant Noma in Kopenhagen. Hij is slechts 36 jaar maar wordt gezien als de uitvinder van de nieuwe Scandinavische keuken en geldt als een van de meest invloedrijke, provocerendste en belangrijkste chef-kok ter wereld. Het restaurant Noma is drie jaar op rij verkozen tot beste restaurant te wereld.

Daarnaast heeft René Redzepi een bijzonder boek geschreven “A Work in Progress.”

Dit bestaat uit drie boeken: een dagboek, een receptenboek en een fotoalbum. Het vertelt het persoonlijke verhaal van het dagelijkse leven van Redzepi en z’n restaurant Noma. Van de zoektocht naar nieuwe gerechten tot de successen die horen bij de avant-garde van de gastronomie. Deze is dit voorjaar in het Nederlands verschenen.

Hieronder twee prachtige en inspirerende foto’s uit het recepten boek.

Een stoofpotje van tuinbonen en bloemen

Aan tafel gebakken eieren

Ik heb het enorme voorrecht gehad René Redzepi inmiddels 2 keer te hebben ontmoet. Vorig jaar was de eerste keer dat ik hem ontmoette. Hij was toen in Nederland ter promotie van zijn boek en gaf een lezing in de Schouwburg in Leiden. Ik herinner me dat ik best ziek was en eigenlijk niet in staat was om van die bank af te komen. Maar deze unieke kans wilde ik toch echt niet aan me voorbij laten gaan en ben uiteindelijk onder de paracetamol er naar toe te gaan. En wat was ik blij!

Wanneer je met Redzepi praat dan komt hij zelfs een beetje verlegen over maar zodra hij op een podium staat te vertellen over zijn werk, leven, passie en boek zie je een heel inspirerend, creatief brein en hang je letterlijk aan z’n lippen. Ik in ieder geval;-)

Wat ik zo inspirerend vond aan zijn verhaal is dat geen enkel succes zonder falen komt. Oh, boy wat vond ik dit er een die bij me binnen kwam. Ik doe namelijk vaak, net als velen met mij, mijn uiterste best om mislukken te voorkomen. Maar nee, hij vertelde dat zij bouwen op mislukkingen. ‘We mislukken elke keer weer’. En wanneer we niet falen? Dan doen we dus niet hard genoeg ons best! natuurlijk de makkelijkste weg. “En natuurlijk denken we allemaal dat we niet goed genoeg zijn. Maar met een goed team ben je zelfverzekerd om je bloot te stellen”.

En hoe kan het dan dat je de ene keer creatiever bent dan de andere keer? Zijn advies: beperk je! Met maar 3 kleurtjes ben je veel creatiever dan alle kleuren van de regenboog. Haha! Daar ben ik het helemaal mee eens. Zelf ben ik ook het meest creatief als ik nog maar een paar ingrediënten in huis heb en niet de deur uit wilt om boodschappen te doen. Dus ja, jezelf beperken daar geloof ik ook zeker in.

Ook vertelde hij nog iets over het hebben van succes. Het kan ook dingen stuk maken. Je bereikt het en je leeft erna. En nog een nadeel is dat wanner je de nummer 1 bent je voor veel mensen voor ‘bling’ wordt gezien. En er zijn veel mensen die hiervoor de restaurant langs reizen. En die mensen zijn vaak ook niet leuk. Want een ding is me wel opgevallen aan René. Hij is wars van bling bling en overdreven aandacht. Voor hem hoeft al die aandacht dan ook niet zo. Als hij maar z’n ding kan doen. En als je ‘m vraagt of het succes dat ie heeft ook druk met zich meebrengt geeft ie aan dat dat hij hier geen last van heeft. Hij zegt daarbij: “Ik heb twee kinderen. Dat geeft druk”.

En hoe ontstaan sommige ideeën. Toen de Braziliaanse masterchef Alex Atala met mieren ging werken en ook René een mier gaf om op te eten werd er een zaadje bij hem gepland. “Inderdaad, waarom eten we geen insecten”? Hij smaakte alsof het een garnaal was, zelfs mooier. Op het moment dat die z’n mond inging voelde Rene de insect al rennen maar snel daarna had ie de smaak explosure van citroengras. Vlak daarna begon hij ook in z’n restaurant te werken met insecten.

De tweede keer dat ik deze chef heb ontmoet was een paar maanden geleden in Amsterdam bij Ron Gastrobar. Voorafgaand aan een lezing die Redzepi in Hotel Okura zou geven, ter promotie van zijn boek die in het Nederlands vertaald was, werd er voor een select groepje mensen een informele lunch met de chef-kok georganiseerd. Of ik daar effe bij wilde zijn? Wow! à wat? Knijp me eens even? Ja, het is echt zo. En dus daar ging ik dan. 7-gangen die klaargemaakt waren door chef-kok Bobby Rust van Ron Gastrobar (Bobby Rust heeft net de overstap gemaakt naar restaurant Bridges). Hier het menu en een paar van deze heerlijke en mooie gerechten op de foto.

En tussen de gangen door konden we ook nog het een en ander aan René vragen.

Rene Redzepi is naast een zeer getalenteerde kok ook echtgenoot en vader. Toen ik hem sprak was hun derde kindje onderweg. Z’n vrouw was hoogzwanger en het kon dan ook ieder moment gebeuren. Echt blij was ze dan ook niet dat hij weg moest.

Toen ik hem vroeg wie er bij hun thuis kookt keek hij op met een schuldige grijns. Hij moest namelijk bekennen dat hij eigenlijk nooit zelf thuis kookt. Fijn om dit toe te geven vond ie dat niet, dat was wel duidelijk. En op de vraag wat hij ouders aanraadt wanneer deze voor hun kinderen gaan koken? De chef sweert bij broodkruimels. Alles aankleden met broodkruim en dan krokant bakken. “Kinderen vinden gebakken broodkruim heerlijk en op deze manier gaan ze van alles proeven en ontdekken.”

Vlak daarna kwam de taxi voorgereden. Het was tijd voor René om te gaan naar z’n lezing in het Okura. Wij bleven gezellig nog even in het restaurant, aan het toetje. Het was een heerlijke middag die ik niet snel vergeet!